طرح تولید حین آموزش

دانه باشيم ، نه سيب

جامعه یاوری فرهنگی در راستای توسعه فعالیت‌های فرهنگی خود در کنار فعالیت‌های سازندگی و ساخت مدرسه، طرح «مدرسه یاری» را با همان قدرت «مدرسه سازی» ادامه می‌دهد. مفهوم موسسه نیکوکاری از نگاه جامعه یاوری صرفا تامين نیازهای مقطعی و مادی نيست؛ بلكه با ساخت، تقويت و بهبود زير ساخت‌ها، امكانات و تجهيزات، بستری برای مهارت ورزی، كار ورزی، كسب درآمد و پذيرش نقش‌های اجتماعی برای دانش‌آموزان فراهم می‌آورد و به چرخش چرخ‌های اقتصاد و رشد كارآفرینی كمك می‌‌کند.

طرح تولید حین آموزش که از سال ۱۳۹۳ آغاز شده تلاش دارد با تجهیز کارگاه‌های فنی هنرستان‌ها فضای تولید و فراگیری مهارت‌های عملی را برای دانش‌آموزان مناطق محروم فراهم کند. دانش‌آموزانی که بسیاری از آنها تا پیش از آن دروس عملی را به جای کار در کارگاه‌ها به صورت تئوری و پشت میز و نیمکتشان می‌آموختند و بعد از پایان تحصیل نه مهارتی داشتند که با آن وارد بازار کار شوند و نه حتی ذهنیتی از آنچه در بازار کار انتظارشان را می‌کشد.

این طرح اگر چه کار خود را از کارگاه‌های طراحی و دوخت لباس در هنرستان‌های دخترانه در خراسان جنوبی آغاز کرد اما کم کم پسران رشته‌های نجاری و درودگری هم به آنها پیوستند و این طرح در اصفهان، هرمزگان و خراسان رضوی نیز گسترش یافت.

در استان خراسان رضوی در اتفاقی بی‌سابقه هنرجویان استثنایی کم توان ذهنی و جسمی که در مدرسه ربابه شرکا – طرح شماره ۷۱۸ جامعه یاوری فرهنگی _ تحصیل می‌کردند هم در کارگاهی که به همت جناب آقای مهندس محمد هاشمی، از نیکوکاران و یاوران جامعه یاوری، ساخته شده بود آمورش دیده و مشغول کار شدند که هم مهارتی تاره بیاموزند و هم درآمد کسب کنند.

این دانش‌آموزان روپوش‌های مدارس سفارش شده توسط جامعه یاوری فرهنگی را می‌دوزند و لباس‌های عید بچه‌ها نیز دست رنج این دانش‌آموزان است. در سال‌های بعد این روند در سایر استان‌ها و مدارس دیگر نیز اجرا شد. نیکوکاران با تامین چرخ خیاطی و پارچه از زنده ماندن شوق و انگیزه دانش‌آموزان و امید به آینده ایشان حمایت کردند.

تا قبل از تجهیز کارگاه‌ها، دانش‌آموزان برای کار ورزی مجبور بودند به مناطق مختلفی که گاهی دورتر از مدرسه و محل زندگیشان بود بروند. که البته همه هم این شانس را نداشتند. این طرح اميد، اعتماد به نفس و عزت نفس را در دانش‌آموزان افزایش داده و آنها را برای حضور در جامعه و بازار کار مهیا می‌کند.

این طرح در روزهایی که همه با شیوع بیماری کرونا دست به گریبان هستیم، با تولید ماسک و گان یاری گر کادر دلسوز درمان و قهرمانان سلامت است تا از روزهای بحران به سلامت و آسیب کمتری گذر کنیم.

لباس‌های محلی

هماهنگی و شباهت مدارس و فعالیت‌ها با بوم، اقلیم و فرهنگ هر منطقه، علاوه بر احترام به مردم، مایه همراهی آنان با فعالیت‌ها و تعلق خاطرشان به مجموعه جدید آموزش و فعالیت‌های نو خواهد بود.

در ادامه طرح «تولید حین آموزش» اتفاق دیگری رقم خورد. سید علی طالبی معاون سابق مشارکت‌های مردمی سازمان نوسازی استان خراسان جنوبی می‌گوید: ما هر سال هدایای خیرین را مثل تمام مناطق استان به دست بچه های مرزنشین زیرکوه هم می‌رساندیم اما گزارش‌هایی به ما رسید که مطلع شدیم بچه ها لباس‌هایی که برایشان در نظرگرفته شده را نمی‌پوشند. علت را جویا شدیم و رسیدیم به اینجا که در این منطقه مردم بر پوشش محلی اصرار دارند.

روستاهایی در نقطه صفر مرزی با زنان و مردانی گه مثل همه بلوچ‌ها، جامه های رنگین به تن دارند با آستین‌ها و شلوارهای سوزندوزی شده و شال‌های بلوچی رنگی که از چند فرسخی هم چشم نواز و زیباست. ما هم بر ارزش‌های مردم بر حفظ فرهنگ بومی شان احترام گذاشتیم و لباس‌هایی مطابق فرهنگ‌شان اهدا کردیم. این لباس‌ها در قالب طرح «تولید حین آموزش» به دست فارغ التحصیلان هنرستان‌های منطقه دوخته شد. و این بار دیدیم که بچه‌ها مشتاقانه و با شعف لباس‌ها را به تن کردند لباس‌هایی که دوست داشتند و مطابق فرهنگ و بوم و ارزش‌هایشان بود.